Nieprawdą jest, że GIODO stosuje się do prawa kanonicznego, bo jedynie wskazuje, kiedy przedstawiciele Kościoła, przetwarzając dane osobowe, mają obowiązek je stosować, tak jak inne instytucje stosują własne przepisy branżowe.

W opublikowanym w „Nie” z 1 października 2009 r. artykule „Spis niewiernych” znalazło się kilka nieprawdziwych stwierdzeń, mogących wprowadzać Czytelników w  błąd.

Dlatego GIODO wyjaśnia, że ustawa o ochronie danych osobowych ustanawia jedynie ogólne zasady dotyczące ochrony danych osobowych i odsyła do przepisów szczególnych, na podstawie których działają poszczególne sektory. Tak więc np. banki, operatorzy telekomunikacyjni, ubezpieczyciele czy Kościół mają własne przepisy prawa regulujące ich działalność i to one mają pierwszeństwo stosowania przed ustawą o ochronie danych osobowych. Jedynie w zakresie nieuregulowanym w  przepisach branżowych zastosowanie ma ustawa o ochronie danych osobowych.

Wyjaśnieniu tych zasad służą tzw. kodeksy dobrych praktyk będące zbiorem zasad, norm postępowania i przepisów dotyczących przetwarzania danych osobowych w działalności poszczególnych podmiotów i instytucji. Dokumenty takie we współpracy z GIODO opracowali przedstawiciele sektora nieruchomości, marketingu i bankowości, a kolejnym jest Instrukcja „Ochrona danych osobowych w  działalności Kościoła Katolickiego w Polsce”.