Uchwalenie pierwszej w Polsce Ustawy o ochronie danych osobowych, będące przejawem postępującej demokratyzacji życia publicznego w Polsce i troski o ochronę prywatności każdego jej obywatela znajdujących wyraz w zapisach nowej Konstytucji RP (art. 47 i 51), miało swe bezpośrednie źródło również w międzynarodowych zobowiązaniach Polski. Przepisy regulujące zasady przetwarzania danych osobowych, wprowadzone zostały do polskiego ustawodawstwa ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o  ochronie danych osobowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.), która wzorowana była w znacznej mierze na zasadach ustanowionych Dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i jest zgodna z ogólną polityką państw europejskich w  tym zakresie. Wprowadzenie przepisów dotyczących ochrony danych osobowych do polskiego systemu prawnego, pozwoliło na podpisanie przez Polskę w dniu 21 kwietnia 1999 r. i  ratyfikowanie w dniu 24 maja 2002 r. Konwencji Nr 108 Rady Europy. Ustawa stanowi istotny element w systemie ochrony danych osobowych w Polsce, na który – prócz jej unormowań – składają się przede wszystkim normy konstytucyjne: art. 47 – gwarantujący obywatelom prawo do prywatności oraz art. 51 gwarantujący każdemu prawo do ochrony informacji dotyczących jego osoby.

Informujemy, iż publikowane na stronach Biura GIODO teksty aktów prawnych nie są źródłami prawa. Jedynym takim źródłem są publikowane na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i  niektórych aktów prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 17, poz. 95) akty prawne ogłaszane i wydawane w Dzienniku Ustaw i Monitorze Polskim. Ich wydawcą i  dystrybutorem jest Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. Elektroniczne teksty ustaw dostępne na stronie www.giodo.gov.pl traktujemy jako materiał informacyjny i pomocniczy dla naszych użytkowników.”.